Eylül'ün 12'sinde..

Ne güzel yazmış Bülent Ortaçgil...

Aşk tesadüfleri sever evet, aşk o tesadüfleri yaratır çünkü, bilirim.

Sonra peşinden gider, payına düşen olasılığı yaşar nedensizce, manasızca hatta sonucundan korkarcasına..

Hem olsun ister, hem olmasın.

Hem görmek ister, hem de görülmek.

Hem naptığını bilmek, hayatını izlemek ister. Hem de dayanamaz; miş'li geçmiş zamanda içinde olduğu bir hayata, dışarıdan bakmaya..

Sen neredeydin şimdiye kadar, peki şimdi neredesin?

****

Hiçbir neden yokken, ya da biz bilmezken

Tepemiz atmış ve konuşmuşuzdur

Onca neden varken ve tam sırası gelmişken,

Hiçbir şey yapmamış ve susmuşuzdur.

Aynı anda aynı sessiz geceye doğru

İçim sıkılıyor demişizdir

Aynı sabaha uyanırken kim bilir

Aynı düşü görmüşüzdür

Olamaz mı? Olabilir.

Onca yıl sen burada onca yıl ben burada

Yollarımız hiç kesişmemiş bu 'eylül akşamı' dışında!

Belki benim kâğıt param

Bir şekilde döne dolaşa senin cebine girmiştir

Belki aynı posta kutusuna

Değişik zamanlarda da olsa

Birkaç mektup atmışızdır..

Ayın karpuz dilimi gibi batışını

İzlemişizdir deniz kıyısında

Aynı köşeye oturmuşuzdur köhnede

Belki de birkaç gün arayla

Olamaz mı? Olabilir.

Bostancı dolmuş kuyruğunda

Sen başta, ben en sonda

Öylece beklemişizdir

Sabah 7.30 vapuruna sen koşa koşa yetişirken

Ben yürüdüğümden kaçırmışımdır.

Aynı anda başka insanlara

Seni seviyorum demişizdir

Mutlak güven duygusuyla başımızı

Başka omuzlara dayamışızdır

Olamaz mı? Olabilir.

Onca yıl sen burada onca yıl ben burada

Yollarımız hiç kesişmemiş bu 'eylül akşamı' dışında!

****

'Bir Eylül akşamında', bizi bulmuştuk bütün o tesadüflerin arasında!

Uzun seneler aynı yerde okuyup, daha uzun bir zaman sonra aynı saatlerde, aynı dersi paylaşırken ve hala yabancıyken, 'tesadüf' bize, bir yaz gününün farklı şehirlerinin, sana sıcak, bana hafif rüzgarlı bir gecesinden seslenmişti..

Bana bu şarkıyı dinletip, bunları yazdırdığı ve özlediğimi bir kez daha hatırlattığı gibi.

Sen neredeydin şimdiye kadar, peki şimdi neredesin??